تامین دلیل به چه معنی است؟

مستند قانونی: مواد ۱۴۹ الی ۱۵۵ ق.آ.د.م به «تأمین دلیل» اختصاص دارد.

تأمین دلیل به معنی در امنیت قرار دادن دلیلی هست که  در حال حاضر وجود داره!

در مواردی که اشخاص ذی نفع احتمال دهند که:

در آینده استفاده از دلایل و مدارک دعوای آنان از قبیل تحقیق محلی و کسب اطلاع از مطلعین

و استعلام نظر کارشناسان یا دفاتر تجاری یا

استفاده از قرائن و امارات  موجود در محل و یا دلایلی که پیش طرف دعوی (خوانده یا دیگری) ،است سخت و دشوار خواهد شد

میتوانند از دادگاه درخواست تأمین آنها را بنمایند.

مقصود از تأمین در این موارد فقط ملاحظه و صورت برداری از این گونه دلایل است.

درخواست تأمین دلیل ممکن است کتبی و یا شفاهی باشد و چنانچه درخواست تأمین دلیل شفاهی باشد در صورت مجلس نوشته شده و به امضاء متقاضی میرسد و در هر حال باید حاوی نکات ذیل باشد:

-١ – مشخصات درخواست کننده و طرف او خوانده)

-۲ موضوع دعوایی که برای اثبات آن درخواست تأمین دلیل میشود.

اوضاع و احوالی که موجب درخواست تأمین دلیل شده است.

مرجع صالح برای تأمین دلیل دادگاه نیست طبق قانون جدید شورای حل اختلاف، شورای محل وقوع دلایل، صالح برای رسیدگی است مگر اینکه در محل شورا نباشد که دادگاه محل وقوع دلایل صالح است. نظریه شماره ۷/۵۴۶۰ مورخ ۱۳۷۹/۸/۲۶ ا.ح.ق.ق: «ماده ۱۵۰ ق.آ.د.م دلالت ندارد بر اینکه درخواست تأمین دلیل ضمن دادخواست پذیرفته نمی شود، زیرا وقتی پذیرش آن قبل از اقامه دعوی و در جلسه دادرسی ممکن باشد در ضمن دادخواست که) اصولاً هـ درخواستی باید ضمن آن باشد به طریق اولی جایز است».