دوستان عزیزم سلام نکات کاربردی ذیل را از سایت آکادمی جرم شناسی اتهام میخوانید امیدواریم بتوانیم اطلاعات خوبی را در ادامه ارائه نماییم.

معامله به قصد فرار از دین

ماده ۲۱۸  قانون مدنی در رابطه با معامله به قصد فرار از دین توضیح داده است.

ماده ۲۱۸ قانون مدنی:هرگاه معلوم شود که معامله با قصد فرار از دین به طور صوری انجام شده، آن معاملـه باطل است.

---

چرا معامله به قصد فرار از دین باطل است؟

دلیل باطل قلمداد شدن چنین معامله ای صوری بودن آن است چرا که معامله ای که بدون قصد انشاء باشد محکوم بـه بطلان است.

تفاوت ماده ۲۱۸ و ۲۱۸ مکرر در این است که در ماده ۲۱۸ معامله صوری است و قصد واقعی وجود معامله باطل است

اما در ماده ۲۱۸ مکرر معامله به طور واقعی انجام میشود و بین متعاملین نافذ است

اما در برابر طلبکاران قابل استناد نیست و مبنای این ماده نیز قاعده لاضرر و اصل ۴۰ قانون اساسی است. چنانچه تعهّد مدیون یا بدهکار مستند به سند رسمی و محرز باشد و یا در محکمه ثابت شده باشد و مدیون برای فرار از دین قصد فروش اموال خود را داشته باشد

میتوان

به استناد ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی قرار توقیف اموال مدیون را از دادگاه تقاضا کرد.

 تعهّد یا تکلیفی را عهده دار شدن را اشتغال ذمّه گویند.

---

رأی وحدت رویه شماره ۲۹۴ – ۱۳۳۷/۱۰/۲۵ هـع.د.ع.ک:

ماده ۲۱۸ قانون مدنی مبنی بر عدم نفوذ معامله ای که به قصد فرار از دین واقع شده ناظر به صورتی است که دین مدیون به شخص ثالث در نظر دادگاه معلوم بوده و محقق شود به منظور فرار از تأدیه این دین اقدام به معامله نموده است.»

رأی شماره ۹۸۵ – ۱۳۱۷/۴/۳۰ شعبه ۳ د.ع.ک:

«فرار از دین که در ماده ۲۱۸ ذکر گردیده وقتی محقق میشود که به سبب معامله مدیون از طرف دیگر قادر به اداء دین نباشد و دارائی او منحصر به مورد معامله تشخیص گردد.»